Auteur(Jac.Linssen, amateur-historicus(86) uit Maasbracht)
Geschikt of ongeschikt
Ondertussen echter was de procedure doorgegaan en werden de jongemannen van
het geboortejaar 1922 en 1923 opgeroepen ter keuring, op het Arbeidsburo te
Roermond aan de Kapellerlaan, Het "tauglich oder untauglich für das Reich" hing
nu wel geheel van de uitslag van deze keuring af.
Wij zien het nog allemaal gebeuren.
Uitgekleed, alleen de broek nog met de handen omhoog houdend (zo werd het
ons bevolen) stonden wij in de rij op de gang te wachten en werden wij twee aan
twee de spreekkamer van de Duitse keuringsarts naar binnen gelaten. Het was
allemaal erg vernederend, zo ervoeren wij dat.
Het leek een beetje op een abattoir waar vee werd gekeurd. "Broeg lassen
sakken”, was het eerste en enige wat de welgedane Duitse dokter in het
"Nederlands" probeer de te zeggen.
Daar stond je dan; de broek over je voeten op de grond liggend en de "Herr
Mediziner" bekeek je van alle kanten, Hij noemde telkens cijfers, welke door een
assistente van het Arbeidsburo, die achter zijn rug aan een schrijftafel zat op een
staat moesten worden genoteerd.
Hij bekeek je rug, je schouders, je armen en benen en als hij je van de andere kant
wilde bekijken, duwde hij met een prikkend stokje van zo'n 25 cm lengte, zodanig
tegen je blote lichaam, dat je precies ging staan zoals hij het hebben wilde. De
keuring was echt "seriewerk" en verliep vrij vlug.
Je haalde snel je broek weer omhoog en hoopte dat de brede figuur van de
"keurmeester" voldoende schuilgelegenheid had geboden om je corpus te
onttrekken aan het gezichtsveld van de assistente achter haar tafel.
Een kranige ambtenaresse.
Voor deze assistente hadden wij voor wat haar politieke gezindheid betrof in elk
ge val zeker geen zorg behoeven te hebben Zij was "uit het goede hout gesneden"
Samen met enkele, eveneens vaderlandslievende superieuren, had zij en nog een
andere juffrouw een systeem ontwikkeld om een zeker percentage, dat niet zou
mogen opval en, ongeschikt te verklaren voor arbeid in Duitsland.
Dat werkte uitstekend en vele kerngezonde jonge mannen werden op deze wijze
afgekeurd.
De assistente schreef eenvoudigweg lagere cijfers op dan die welke de arts
dicteerde zodat de betrokkene een bepaald getal bij optelling niet haalde.
In het geval van ondergetekende leverde dit ook de kwalificatie "Untauglich fur
das Reich" op, zoals later op het meegekregen formulier, dat weer aan een loket
moest worden ingeleverd, bleek te staan. Voorlopig althans behoefden wij niet
naar Duitsland.
De betreffende arts moet overigens niet de fanatiekste zijn geweest. Mogelijk
omdat "zijn productie" niet geheel voldeed aan de verwachtingen van zijn
superieuren, werd hij vrij onverwacht naar het Oostfront overgeplaatst.
Bij zijn vertrek nam hij afscheid van de bovengenoemde assistente met de
woorden' "Leben Sie wohl Fräulein, und von mir aus schwindeln Sie ruhig
weiter". (Hij had het dus toch doorzien.)
Zo werd ons na de oorlog door de Heer Piet Jochems uit Maasbracht
medegedeeld en hij kon het weten, want hij had het "afkeuringsysteem" mede
helpen ontwikkelen en ondersteunen. Hij was ambtenaar van het Arbeidsburo
Roermond en had van tijd tot tijd ook met het bijkantoor Echt te maken.
De secretaresse was van het Arbeidsburo Venlo bij de keuringen in Roermond
geplaatst. Maar onze kranige, ja heldhaftige ambtenaresse al had zij zo velen
geholpen zou zelf niet meer het geluk smaken de wrede oorlog te overleven.
Mej. Ank Smeets, geb. 4 Juli 1919, dochter van Leraar en Directeur Kweekschool
Antoon Smeets (afstammeling van de smedenfamilie Smeets uit Maasbracht) liet
haar jonge leven als gevolg van een rampzalig bombardement.
Op zaterdag 4 November 1944 werd haar ouderlijke woning aan de
Kaldenkerkerweg 49 te Venlo getroffen. Met haar kwamen nog 2 zussen,
Jos(ephien) (27 jaar), Corrie (nelia - 24 jaar) en een broer Wim (Wilhelm - 19
jaar) om het leven, terwijl nog een andere zus zwaar werd gewond.
Ook Mevrouw Smeets werd zwaar gewond. Dit gebeurde terwijl de Heer Smeets
zelf vanuit een op enige afstand gelegen tuin alles met eigen ogen kon volgen.
Het gezin Smeets gold als wel het zwaarst door de oorlog getroffen uit geheel
Venlo.
Onderstaande informatie
verkregen met medewerking
van Gemeentearchief Venlo
Oorlogsdoden Venlo
Anna (Ank) Jacoba Cornelia
26 jaar, op 4 juli 1918 te
Harenkarspel geboren,
5 november 1944 overleden.
Laatste rustplaats op de
algemene begraafplaats te
Venlo, grafnummer P 1
(akte 708/1945).
Het gedachtenisprentje
vermeldt als geboortejaar
1919.
Josephina (Jos) Antonia Maria
28 jaar, op 23 september 1916
te Harenkarspel geboren
5 november 1944 overleden.
Laatste rustplaats op de
algemene begraafplaats te
Venlo, grafnummer P 1
(akte 709/1945).
Het gedachtenisprentje
vermeldt als geboortejaar
1917
Cornelia (Corrie) Margaretha Angelina
25 jaar, op 24 juni 1919(1) te
Harenkarspel geboren
kinderverzorgster
Laatste rustplaats op de algemene
begraafplaats te Venlo, grafnummer P1
(akte 706/1945).
Het gedachtenisprentje vermeldt als
geboortejaar 1920
Wilhelmus (Wim) Josephus Antonius
19 jaar, op 22 november 1924 te
Venlo geboren, student MTS.
Laatste rustplaats op de algemene
begraafplaats te Venlo,
grafnummer P 1 (akte 707/1945).
Het gedachtenisprentje vermeldt als
geboortejaar 1925.