Guido Francissen Geboren: Heerlen, 15 juli 1967 Overleden: Gennep, 27 februari 1994 Opleidingen: Mavo in Gennep en in Nijmegen de MTS Electro. Guido is na de MTS in militaire dienst geweest als chauffeur. Na de diensttijd kreeg hij een vaste baan bij Jetten groothandel in Gennep. Zijn grootse hobby was het volleyballen bij Flamingo's in Gennep. Verder 't uitgaan, in het weekeinde, motorrijden, fotograferen, muziek luisteren en tv kijken. Guido genoot van het leven, maar werd slechts 26 jaar. Hij is in de nacht van 26 op 27 februari 1994 in zijn appartement door koolmonoxidevergiftiging overleden.

Guido Francissen, zoon van José Smeets en Jan Francissen. De neef die op trieste wijze om het leven kwam, mag dan ook speciaal worden gememoreerd. Hiernaast  de tekst van zijn bidprentje: In de woning waar hij op 1 maart officieel zou gaan wonen, heeft een onnozel ongelukje een einde gemaakt aan het jonge leven van onze Guido. Een nieuwe fase in zijn leven werd aan het begin afgebroken. Guido werd geboren in Heerlen op 15 juli 1967 en overleed in Gennep op 27 februari. Doordat je zo lief en attent was voor ons, je kleine neefjes en nichtjes, je oma en alle anderen, hield iedereen in de familie erg veel van je. Je prestaties op school waren niet geweldig, maar je was bepaald niet te lui om te werken, waardoor je dan ook sinds kort een vaste baan had. Een van de belangrijkste dingen voor jou was het volleybal, waarvoor je veel opzij zette. Je behoorde tot de kern van harde werkers in de vereniging ; je kon moeilijk nee zeggen waardoor je wel eens teveel hooi op de vorm nam. Dat je je daarmee echter vele vrienden maakte ondervinden wij nu en daar zijn we zeer dankbaar voor. Guido, wij nemen afscheid van je in de wetenschap dat je genoten hebt van je leven, maar we hopen elkaar weer te ontmoeten in het leven dat er na de dood toch moet zijn. Guido, bedankt voor alles. Een gedicht van WH.Auden, gehoord bij een rouwdienst op het einde van een film. Als ik het lees en herlees kan ik mij een beetje met de dood verzoenen (HS).

Zet stil de klokken. Telefoon eruit. Verbied de honden hun banaal geluid. Sluit de piano's roep met stille trom de laatste tocht voor deze dode om. Laat een klein vliegtuig boven 't avondrood de witte boodschap krassen: hij is dood. Doe crêpepapier om elke duivenkraag en hul de landmacht in t zwart vandaag. Hij was mijn Noord,mijn Zuid mijn West en Oost hij was al mijn verdriet en al mijn troost, mijn nacht, mijn middag, mijn gesprek, mijn lied, voor altijd, dacht ik. Maar zo was het niet Laat in de sterren kortsluiting ontstaan, maak ook de zon onklaar. Begraaf de maan. Giet leeg die Oceaan en kap het woud: niets deugt meer, nu hij niet meer van me houdt.